Skip to main content

संदेश दादास पत्र




संदेश दादा,

ज्याच्या नावातच मेसेज आहे असा तू.  मला आठवत मी नववीला असेन तेव्हा तुझी आणि माझी भेट झाली.  लिखाणाची सवय मला त्यावेळी तुझ्यामुळे लागली (मध्ये खूप मोठा गॅप झाला पण गेल्या एक दोन वर्षांपासून पुन्हा सुरुवात केलीच).  तुझे आर्टिकल्स त्यावेळी वाचायचो आणि त्याची कॉपी करण्याचा प्रयत्न करायचो.  ते जेव्हा तुला वाचायला दिलं त्यावेळी "स्वतःच अस काहीतरी लिही" असं समजावणार पत्र तू मला लिहिलंस.  पण त्यावेळी शाळेच्या पुस्तकाबाहेर वाचनच नव्हतं तर काय लिहिणार?  थोडे प्रयत्न केले पण नंतर बंद झालं.  आता जेव्हा ब्लॉग लिहायला लागलो तेव्हा अगोदर मेसेज तुला पाठवायचो.  तुझा रिप्लाय पण अगदी सविस्तर आणि थेट शब्दात असायचा.  तुझ्याकडे पूर्वीपासून मी समीक्षक म्हणूनच बघायचो आणि ती भूमिका तू व्यवस्थित पार पाडतोस.  माझं पुस्तक यावं अशी तुझी इच्छा आहे.  आता लिखाणाची आवड पुन्हा लागलीय तर नक्कीच येईल.  याची बीज तूच तर पेरलीस माझ्या कुमारभारती वयात ☺

मला नाटकाची सवय पण तूच लावलीस.  पाहिलं तिकीट काढून आणलेलंस "तू तू मी मी" चं.  त्यानंतर मी स्वतः जाऊन नाटकं बघायला लागलो.  मला "तू तू मी मी" ची गाणी अजून पाठ आहेत 😎  तुझ्याबरोबर एका एकांकिका स्पर्धेत भाग घेण्याचं भाग्य चालून आलं होतं पण माझा भोळसटपणा आडवा आला आणि आपली ती संधी हुकली.  तू गावाला असे प्रयोग करतोस मला माहित होतं.  तू, दादा आणि कृष्णा दादाने मला कलाकार होण्यास उस्फुर्त केलंत.  अकरावीला पहिला प्रयत्न केला आणि तो जोरदार हिट झाला.  त्यानंतर अभिनयाची गोडी लागली ती आजपर्यंत आहे.  अल्फा महाकरंडकला माझा आवाज थिएटर माईकवर कसा प्रोफेशनल आहे हे तू मला सविस्तर वर्णन करून सांगितलं होतंस.  स्वतः स्वप्नील जोशीला जाऊन "हा विनोद आणि सुबोध जर या इंडस्ट्री मध्ये आला असता तर तुझं मार्केट डाउन होत" हे बोलण्याइतपत तुझा आमच्यावर प्रेम आणि विश्वास आहे. 

आपल्या फ़ंक्शनला तू यावास हा माझा नेहमीच अट्टाहास असतो आणि तू येतोस.  तुझ्यालेखी मी एक कलाकार आहे आणि ते क्षण मी जगत असताना मी कलाकार म्हणूनच जगावं अशी प्रबळ ईच्छा असणारी व्यक्ती म्हणून तू मला समोर हवा असतोस.  तुझ्यासाठी लिहिण्यासारखं खूप आहे.  पण आता इथेच थांबतो.  काही नाती रक्ताची नसतात पण त्याच महत्व त्यापेक्षा खूप जास्त असत.  मी दादा तू आणि कृष्णा दादा यात कधी भेदभाव केला नाही.  माझ्या मोठ्या भावांपैकीच तुम्ही 😘 तुझ्यासाठी माझं एखाद पुस्तक आणि नाटक नक्कीच येईल ये वादा रहा 😁

तुझाच,
सुबू

Comments

Popular posts from this blog

"तुमची प्रत्येक गोष्ट ट्रॅक होतेय!" 😮

" तुमची प्रत्येक गोष्ट ट्रॅक होतेय!" "If you are not paying for the product, then you are the product." नेटफलिक्सवर "सोशल डीलेमा" आणि "द ग्रेट हॅक" या दोन डॉक्युमेंटरी पहिल्या.  याच इंडस्ट्रीमध्ये बरीच वर्ष काम करत असल्याने सोशल मीडिया ॲप्सचे इंटर्नल वर्किंग बऱ्यापैकी माहीत होतंच पण यात ते अजून प्रखरपणे  हायलाईट झालं. "मुळात सगळ्याच गोष्टी फ्री मध्ये देणाऱ्या गूगल, फेसबुक, इंस्टाग्राम, व्हॉट्सॲप सारख्या कंपन्या इतक्या श्रीमंत कशा?" असा प्रश्न मी कायम माझ्या सेशन मध्ये विचारतो.  यात नॉन टेक्निकल म्हणून मला बरीच उत्तर समोरच्या प्रेक्षकांकडून मिळतात जसं की, "इंटरनेट कंपनी त्यांना वापराचे पैसे देत असेल किंवा ते आपला डेटा विकत असतील".  काही लोक "ॲडवर पैसे कमवत असतील" असंही सांगतात पण ते नक्की कसं हे सांगता येत नाही.  हेच नेमकं या दोन्ही डॉक्युमेंटरीज मध्ये कव्हर केलं आहे. "त्यांना तुमच्यात इंटरेस्ट नाही तर तुमच्या इंटरेस्टमध्ये इंटरेस्ट आहे".  ज्यावेळी अमेरिकेचं इलेक्शन झालं होतं त्यावेळ केंब्रिज ॲनालिटीका या डे

माणुसकीची भिंत

माणसाने कोणत्या गोष्टीच्या प्रेमात पडावं किंवा कोणत्या गोष्टीचा ध्यास घ्यावा हे प्रत्येक व्यक्तींच्या मूळ स्वभावानुसार ठरत असतं.  काही व्यक्ती स्वतःकडे खूप काही असून दुनियेसमोर फक्त आपल्या समस्या घेऊन उभ्या राहतात तर काहीजण स्वतःकडे जे आहे त्यातला काही भाग समाजाला कसा उपयोगी ठरेल यासाठी कायम प्रयत्न करतात.  पुंडलिक दुसऱ्या प्रकारात मोडतो. माझी आणि पुंडलिकची ओळख तशी बऱ्याच वर्षांपूर्वीची.  एका भेटीत सगळ्यांनाच रुचेल असा हा व्यक्ती नाही.  परखड आणि स्पष्ट बोलणारा.  तसं माझंही अगदी पहिल्या भेटीत जमलं नाही.  आमची नाळ जुळण्यासाठी सहाएक महिने आरामशीर गेले असतील.  पण जो बंध घट्ट झाला तो कायमचाच.  बाहेर बाहेर कणखर दिसणारा हा व्यक्ती अत्यंत संवेदनशील व हळवा आहे.  खरंतर माणूस हा समाजशील प्राणी पण सध्याच्या व्यक्ती सोशल मोडियासारख्या वर्चुअल समाजात वावरतात.  पुंडलिक दोघांचं तारतम्य बरोबर राखून आहे.  उलट त्याला खऱ्याखुऱ्या समाजात वावरणं जास्त आवडतं.  एकदोन वर्षांपूर्वी पुंडलिकने "माणुसकीची भिंत" हा कन्सेप्ट माझ्यासमोर मांडला. आपण अशी एक भिंत उभी करायची ज्यावर आपल्याला नको असले

"उद्योजकतेची दिवाळी"

  "पप्पा, मी यावर्षी पण कंदीलाचा बिजनेस करणार आहे", सार्थक मोठ्या उत्साहात परवा मला सांगायला आला. "कस्टमर कोण? अजय काका?", मी गमतीने विचारले.  गेल्यावर्षी बिजनेसच्या पहिल्या वर्षात अजय काका हा एकच कस्टमर होता. सार्थकला प्रोत्साहन म्हणून त्याने कंदील घेतले आणि पेमेंट म्हणून काही शेअर्स त्याला गिफ्ट म्हणून पाठवले. "यावर्षी अजय काकाला आम्ही पार्टनर म्हणून घेणार. प्रत्येक कंदीलामागे कमिशन देणार", सॉफ्टवेअरमध्ये बिजनेस डेव्हलपमेंटच काम बघणारा अजा, कंदील विकताना कसा दिसेल या कल्पनेने हसू आलं.  अजय काका सार्थकचा हक्काचा माणूस आहे.  आणि अजय काकाला पण सार्थकचं भारी कौतुकही आहे. "परीक्षा संपल्यावर सगळं", मी सार्थकला सांगितलं. आज परीक्षा संपवून घरी आला आणि अण्णासोबत जाऊन त्याने कंदीलाच सामान आणलं. अण्णाकडून मदतीच प्रॉमिस घेतलंच होतं. पार्टनरशिपची ऑफर टाकण्यासाठी अजय काकाला फोन करा म्हणून माझ्या मागे लागला होता. पण हे सगळं त्यानेच करावं हे त्याला मी सांगितलं. फोन लावून त्याच्याकडे दिला पण लाजत असल्याने तो धावत मम्मीकडे गेला. मम्मीनेही माझं बोलणं ऐकलं असल्याम