Skip to main content

लॉलिपॉप


"मी बिजनेस चालू करायचा विचार करतोय. आम्ही पाचजण तयार झालोय. सगळे शाळेतलेच मित्र. तू ओळखतोस सगळ्यांना. शाळेपासून आतापर्यंत काही ना काही निमित्ताने एकत्र भेटतोच आम्ही पण आता या निमित्ताने आयुष्यातला बराच वेळ एकत्र काढता येईल. आम्ही रायगडावर गेलो होतो तिथेच ठरवल आम्ही. कंपनीच नाव पण ठरलंय. स्वराज्य.", मी एकदम उत्साहात दादाला सांगत होतो आणि तोही तितक्याच उत्साहात मला प्रतिसाद देत होता. "अरे वा! मस्तच नाव ठरवलंय तुम्ही. महाराजांचा आदर्श समोर असेल तर काही चुकीच घडणार नाही आपल्या हातून. बिनधास्त कर. पैशांची गरज लागणार आहे का तुला?". दादाने विचारल्यावर मी नकारार्थी मान डोलावली. नंतर माझे स्वप्न आणि प्लॅन दादाला सांगण्यात बराच वेळ गेला आणि तोही ते ऐकत होता. प्रतिसाद देत होता.
मला त्यावेळी 3 वर्षाचा सॉफ्टवेअर इंडस्ट्री मधला अनुभव होता आणि कुणाच्या हाताखाली काम करण्याचा कंटाळा आल्याने स्वतःच स्वराज्य निर्माण करू अशी संकल्पना मी माझ्या मित्रांसमोर आमच्या रायगड ट्रिप मध्ये मांडली होती आणि माझ्या 4 मित्रांनी त्याला प्रतिसाद दिला. आयुष्यातली कोणतीही गोष्ट ठरवली की मी ती अगोदर दादाला सांगतो कारण त्याच्याकडून एक वेगळ्या प्रकारच मोटिवेशन मला मिळत असे. आमच्या घरात त्यावेळी तरी कमावणारे आम्ही दोघेच होतो. चांगल्या पगाराची नोकरी सोडून पुन्हा शून्यापासून चालू करण कितपत योग्य आहे हे मला कळण्याइतपत प्रॅक्टिकल मी नव्हतो. जो सोच लिया वो बस करना है या माझ्या स्वभावानेच मी माझी नोकरी सोडली व आम्ही पाच मित्रांनी मिळून सानपाडाला ऑफिस घेतलं आणि व्यवसाय चालू केला. कोणतेही झाड लगेच फळ देत नाही हाच नियम व्ययसायालाही लागू होतो. लवकरच मला पैशाची कमतरता भासायला लागली पण दादाला अजून त्रास द्यायचा नाही हे मी ठरवलं होत. बऱ्याचशा मित्रांकडून मिळणाऱ्या आर्थिक मदतीमुळे माझं लाईफ तस व्यवस्थित चालू होत पण घराची पूर्ण जबाबदारी दादावर आली होती. "तू टेन्शन घेऊ नकोस. बिजनेस कर." एवढेच तो नेहमी बोलत असे. 3 महिन्यांनी दादाचं लग्न ठरलं आणि पैशाची जमवाजमव करण्यात दादा गुंतून गेला कारण लग्नाला लागणारा पुरेसा पैसा दादाकडे नव्हता. ही दादाची धावपळ मी स्वतः जवळून पाहत होतो आणि माझं मन मला एकाच गोष्टीसाठी खात होत, जर मी 3 महिने अजून जॉब केला असता तर एवढा त्रास झालाच नसता सगळं सुरळीत झालं असत. हे जर मला कळत होत मग दादाला ते त्यावेळी का नाही सुचलं. माझा स्वभाव दादाला माहित होता, मी लगेच उत्स्फूर्तपणे निर्णय घेतो. पण दादाने त्यावेळी ही गोष्ट मला पटवून दिली असती तर कदाचित मी बिजनेस थोडा उशिरा चालू केला असता. मी माझी हि नाराजी दादाकडे बोलून दाखवली. "तू त्यावेळी मला थांबवायला हवं होतस" दादा माझ्याकडे बघत होता. "चल बरेच दिवस चिकन लॉलिपॉप नाही खाल्लय." माझा चिकन लॉलिपॉप हा विक पॉईंट दादाला खूप चांगला माहित होता पण यावेळी मी त्याला भुलनार नव्हतो. मी माझा विषय लावून धरला. त्याने मला रिक्षात भरला आणि आमच्या आवडत्या हॉटेलसमोर रिक्षा थांबवली. आम्ही टेबल वर बसलो. दादाने ऑर्डर दिली. पण मला लॉलिपॉप मध्ये अजिबात इंटरेस्ट नव्हता. मी अजूनहि माझ्या विषयावर अडून बसलो होतो.
"तू एवढं विचारतोस म्हणून सांगतो. तू 3 महिन्यापूर्वी माझ्याकडे आलास आणि तुझ स्वप्न ध्येय सांगितलंस. तुझ्या डोळ्यात एक ठिणगी मी पहिली. खर तर त्यावेळी मला माझ्या लग्नाबद्दल माहित होत आणि पैशाचा हा त्रास होईल याची सुद्धा कल्पना मी केली होती आणि तशी तयारीही. लग्नाचं काय रे होईल कसही मॅनेज. पण जर माझ्या लग्नासाठी मी तुला तुझा बिजनेसचा प्लॅन पुढे ढकलायला सांगितलं असता तर कदाचित 3 महिन्यात तुझी ती ठिणगी विझली असती आणि ती एनर्जी कायम राहिली नसती. माझ्या स्वार्थासाठी माझ्या भावाच्या स्वप्नाचा जीव घेणं योग्य आहे? जास्त विचार करू नकोस. तू जी स्वप्न जगशील ती माझ्यासाठी काही वेगळी नाहीत." दादाने इतक सहजपणे सांगून समोरच्या प्लेटमधून चिकनचा एक पीस उचलला आणि मला भरवला. त्या घासाबरोबरच मी आयुष्यातला सगळ्यात मोठा धडा घेत होतो.
- सुबोध अनंत मेस्त्री

#sahajsaral

Comments

Popular posts from this blog

ऑफर?? नको रे बाबा!!!

ऑफर?? नको रे बाबा!!! - सुबोध अनंत मेस्त्री ================================== ================================== नमस्कार, गेले बरेच दिवस व्हाट्सअप्प वर एक मेसेज फिरतोय, अमेझॉनची ऑफर चालू आहे *सॅमसंग गॅलॅक्सी नोट 5* मोबाईल फक्त *999* रुपयात. गेल्या काही दिवसात रोज एका तरी ग्रुप वर किंवा पर्सनली असा मेसेज मला येतोच आहे. कधी तो मोबाईल ऑफरचा असतो किंवा टीव्ही ऑफरचा मेसेज असतो. पण बऱ्याच अंशी मेसेजचा फॉरमॅट सेमच असतो आणि याला बरेच जण सारखे बळी पडतात म्हणून हे आर्टिकल लिहिण्याचा विचार मला पोलीस इन्स्पेक्टर संजय गोविलकर दादा यांनी बोलून दाखवला आणि म्हणूनच हा लेख तुमच्यासाठी. ================================== ================================== = "Incoming Call Dada" असा मोबाईल स्क्रीन वर डिस्प्ले दाखवत आणि वादळवाट ची रिंगटोन वाजवत माझं लक्ष माझ्या मोबाईलने खेचून घेतलं. दादा म्हणजे इन्स्पेक्टर संजय गोविलकर. फोन उचलल्या उचलल्या मला दादांनी पहिला प्रश्न केला, "सुबु, अमेझॉन ऑफरचा मेसेज बरेच दिवस मला सारखा येतोय. ते खरं आहे का?? मी आतापर्यंत दुर्लक्ष ...

आपली संस्कृती ते प्रगती - राजेश मॅन्युफॅक्चरिंग इंडिया प्रा. लि.

  काल राजेश इंडिया मॅन्युफॅक्चरिंग प्रा. लि. या वसईतील कामन विभागातील कंपनीला भेट देण्याचा योग आला. राजाराम फुलेजी यांना यावर्षी "महाराष्ट्र बिझनेस क्लब" प्रस्तुत "उद्योग गर्जना २०२५" मध्ये "उद्योगतारा" या सन्माननीय पुरस्काराने सन्मानित करण्यात आले होते. अडवायजारी बोर्ड मेंबर महेश चव्हाण यांच्यामुळे राजारामजींची ओळख झाली होती. महेश कडून त्यांच्या कंपनीबद्दल बरंच ऐकलं होतं आणि ते काल प्रत्यक्ष अनुभवायला मिळालं. वेळेच्या जवळपास पाऊणतास आधी आम्ही त्यांच्या फॅक्टरीला पोहचलो. वसई स्टेशन तिथून लांब असल्यामुळे कार घेऊन जाण्याशिवाय पर्याय नव्हता. माझ्यासोबत माझे मित्र आणि पार्टनर्स अमित देशमुख आणि अमित लाकरा होते. गेटबाहेरुनच कंपनीचा पसारा काय आहे याचा अंदाज आला. गेटपासून आतल्या भिंतीवर थोड्या थोड्या अंतरावर खूप चांगले मराठी / हिंदी असे मोटिव्हेशनल कोट्स लावले होते. आम्ही आत गेल्या गेल्या अकाउंट डिपार्टमेंट चे हेड आमच्याकडे आले आणि हात जोडून "गुड मॉर्निंग...वेलकम टू राजेश इंडिया" म्हणून आमचं स्वागत केलं. गाडी पार्किंग एरिया मध्ये पार्क करून आम...

जया अंगी मोठेपण....

  स्वतःच्या आवाजासाठी प्रसिद्ध असणाऱ्या हॅना चॅप्लिन यांच्या हाऊसफुल असणाऱ्या शो मध्ये परफॉर्मन्स करताना अचानक आवाज चिरकला आणि काही केल्या पुढील कार्यक्रम होईल याची शाश्वती नसताना विंगेत असलेल्या ५ वर्षाच्या चार्लीने तो परफॉर्मन्स आईऐवजी स्वतः करून प्रेक्षकांना मंत्रमुग्ध करून सोडले. हाच त्याच्या आयुष्यातला पहिला परफॉर्मन्स. आईचा आवाज गेल्यावर पैसे यायचे बंद झाले आणि अत्यंत दारिद्र्यामध्ये आयुष्य काढावे लागले. दारूमुळे आपल्या आईशी घटस्फोट घेतलेल्या बाबांकडूनही पैसे येणे बंद झाले. आईने शिवणकाम करुन घर चालवण्याचा केलेला प्रयत्नही तितका यशस्वी होत नव्हता आणि त्यामुळे उपाशीपोटी राहण्याची सवय चार्लीला लहानपणापासूनच लागली. या सगळ्या घटनांमुळे चार्ली आणि त्याचा भाऊ सिडने याला वर्कहाऊसमध्ये जावं लागलं. तिथे स्वतःची चूक नसताना शिक्षा भोगाव्या लागल्या. यातच आईला वेडाचा झटका आला आणि ती वेड्यांच्या इस्पितळात दाखल झाली. कोर्टाच्या आदेशामुळे वडिलांच्या राहत्या घरात सावत्र आईसोबत काही दिवस काढावे लागले. इथे काम केल्याशिवाय चार्लीला जेवण सुद्धा मिळत नव्हतं. शाळेतून घरी येऊन त्याला काम...